چگونه درد دنبالچه (کوکسیدینی) را درمان کنیم؟
کوکسیدینی یا دنبالچه ساختار مثلثی است که در انتهای ستون فقرات قرار دارد و شامل سه تا پنج بخش استخوانی است که در محل مفاصل و رباط‌ها قرار می‌گیرد. درد در ناحیه دنبالچه می‌تواند ناشی از مشکلات مختلف باشد و می‌تواند منجر به ناراحتی حاد یا مزمن در این ناحیه شود. کوکسیدینی بیشتر در نوجوانان و بزرگ‌سالان اتفاق می‌افتد و در زنان بیشتر از مردان شایع است.
علل درد دنبالچه
بسیاری از مشکلات مختلف وجود دارد که می‌تواند منجر به درد کمردرد شود. اغلب علت درد ناشناخته (idiopathic) است و هرگز مشخص نشده است. مشکلات شناخته‌شده که منجر به درد کوکسی می‌شود شامل موارد زیر است:
- تروما یا آسیب به کوکسیدینی یک علت بسیار رایج درد دنبالچه است. آسیب به دنبالچه ممکن است منجر به کبودی، شکسته شدن یا جابجایی آن شود.
- سقوط بر روی دنبالچه، معمولاً روی سطح سفت علت شایع آسیب دنبالچه است.
- ضربه مستقیم به دنبالچه که مثلاً در طول ورزش‌های درگیرانه رخ می‌دهد نیز می‌تواند به کوکسیدینی آسیب برساند.
- کوکسیدینی می‌تواند در طول زایمان نیز آسیب ببیند.
- فشار مکرر یا اصطكاك دنبالچه (كه در دوچرخه‌سواری یا قایقرانی رخ می‌دهد) می‌تواند به کوکسیدینی آسیب برساند.
- علل درد دنبالچه که کمتر از موارد دیگر شایع هستند عبارتند از خارهای استخوانی، فشرده‌سازی ریشه‌های عصبی، عفونت‌های موضعی و کیست‌های پلونیدال.
علائم درد دنبالچه
علائم درد دنبالچه به‌طور معمول توسط فعالیت‌هایی که دنبالچه را تحت‌فشار قرار می‌دهند تشدید می‌شود. درد معمولاً با از بین بردن فشار از دنبالچه، مثلاً هنگام ایستادن یا راه رفتن، کاهش می‌یابد.
- درد موضعی شدید یا درد شدید در ناحیه لگن در هنگام لمس احساس می‌شود.
- اگر دنبالچه آسیب ببیند، ممکن است کبودی در آن ناحیه دیده شود.
- هنگامی‌که کشیدگی ممکن است دردناک باشد.
- بعضی از زنان ممکن است درد را در هنگام رابطه جنسی تجربه کنند.
تشخیص
علت درد دنبالچه عمدتاً بر اساس سابقه كامل پزشکی و معاینه فیزیکی توسط پزشك تعیین می‌شود. او درباره جراحات اخیر این ناحیه و همچنین هر عامل دیگری که درد را بهتر و بدتر می‌کند سؤالاتی می‌پرسد.
معاینات فیزیکی
ستون فقرات بررسی می‌شود تا همه‌ی مناطق دارای حساسیت، قرمزی، تورم یا کبودی شناسایی شوند. معاینه نورولوژیکی و معاینه رکتوم ممکن است انجام شود. برای بررسی رکتوم ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی انگشت را رکتوم وارد می‌کند تا ناحیه دنبالچه را احساس کند تا تعیین شود که آیا جابجایی یا شکستگی وجود دارد و فشار مستقیم به دنبالچه درد ایجاد می‌کند یا خیر.
بررسی‌های تصویربرداری
اشعه ایکس می‌تواند تعیین کند که آیا شکاف یا جابجایی در دنبالچه وجود دارد یا خیر و معمولاً اگر سابقه آسیب به این منطقه وجود داشته باشد انجام می‌شود. بااین‌حال، اشعه ایکس همیشه این آسیب‌ها را نشان نمی‌دهد. برخی از پزشکان اشعه ایکس را در هر دو موقعیت ایستاده و نشسته تجویز می‌کنند تا شكستگی یا جابجایی احتمالی بهتر مشخص شود. به‌ندرت و در مواردی که اشعه ایکس علت ناراحتی دائمی دنبالچه را آشکار نکند یا درصورتی‌که نگرانی در مورد وجود تومور یا عفونت به‌عنوان علت درد وجود داشته باشد متخصص ام آر آی، سی‌تی‌اسکن یا اسکن استخوان را تجویز خواهد کرد.
درمان
درمان اولیه معمولاً شامل مراقبت از خود است که می‌تواند بدون کمک یک متخصص پزشکی انجام شود، مانند بعضی از موارد زیر:
اصلاح فعالیت
ایجاد تغییرات در فعالیت‌های روزمره می‌تواند فشار روی دنبالچه را کمتر کند و درد را کاهش دهد. این تغییر فعالیت ممکن است شامل استفاده از یک میز ایستاده برای جلوگیری از نشستن طولانی‌مدت، استفاده از بالش برای از بین بردن وزن یا تنظیم زاویه دنبالچه باشد.
بالش حمایتی
از بالشتک ویژه در هنگام نشستن می‌توان استفاده کرد تا فشار روی دنبالچه را کاهش دهد. این بالش‌های طبی بالش‌هایی Uیا V شکل با یک برش یا حفره هستند.این برش و حفره دقیقاً مکانی است که دنبالچه قرار می‌گیرد که فشار را از روی دنبالچه برمی‌دارد. هر نوع بالش یا صندلی که فشار را از بین می‌برد، ایده آل است و عمدتاً موضوع ترجیح شخصی است. بالشتک حمایتی می‌تواند در ماشین و همچنین در دفتر کار، کلاس درس، و یا در خانه مفید باشد.
یخ یا بسته‌ی سرد
اعمال یخ یا بسته سرد به منطقه چندین بار در روز برای چند روز اول پس از شروع درد می‌تواند به کاهش التهاب، که معمولاً پس از آسیب رخ می‌دهد و باعث درد می‌شود، کمک کند.
پد گرم
اعمال حرارت به پایین ستون فقرات پس از چند روز اول درد می‌تواند به کاهش تنش عضلانی، که ممکن است درد دنبالچه را به همراه داشته باشد یا آن را تشدید کند، کمک کند. منابع گرمای برای مفصل شامل یک بطری آب گرم، بسته گرم حرارتی، نوار چسبنده طولانی‌مدت یا حمام داغ است.
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)
داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی رایج مانند ایبوپروفن، ناپروکسن یا مهارکننده‌های COX-2 (Celebrex)، باعث کاهش التهاب اطراف دنبالچه که و نهایتاً درد می‌شوند.
تزریق
تزریق یک ماده بی‌حسی (لیدوکایین) و استروئید (برای کاهش التهاب) در ناحیه اطراف دنبالچه ممکن است باعث کاهش درد شود. پزشک با استفاده از تصویربرداری از تزریق به منطقه درست اطمینان حاصل می‌کند. تسکین درد می‌تواند از 1 هفته تا چند سال ماندگار باشد. اگر اولین تزریق مؤثر باشد، بیماران ممکن است تا 3 تزریق در سال دریافت کنند.
درمان دستی
برخی از بیماران از طریق درمان دستی دنبالچه درد آن را تسکین می‌دهند. از طریق درمان دستی، اتصال بین ساکروم و دنبالچه را می‌توان تعدیل کرد. این کار به‌طور بالقوه باعث کاهش درد ناشی از تحرک ناکافی دنبالچه می‌شود.
ماساژ
ماساژ عضلات کف لگن که به دنبالچه متصل می‌شوند می‌تواند درد این ناحیه را کاهش دهد. عضلات ملتهب در این ناحیه می‌توانند کشیدگی رباط‌ها و مفصل گردن رحم را افزایش دهند و باعث محدود کردن تحرک و کشش دنبالچه شوند.
تحریک الکتریکی (TENS)
تحریک الکتریکی TENS واکنش‌های الکتریکی را تحریک می‌کند که باعث انتقال سیگنال‌های درد از دنبالچه به مغز می‌شود. این دستگاه‌ها می‌توانند گزینه‌ای مناسب برای بیمارانی باشند که مایل به مصرف داروهای کمتری هستند. انواع مختلفی از تحریک الکتریکی وجود دارد که برخی از آن‌ها با فرکانس بالا استفاده می‌شوند که برای مدت کوتاهی از آن‌ها استفاده می‌شود و سایر آن‌ها دارای فرکانس پایین هستند که برای مدت طولانی‌تر استفاده می‌شوند.
ورزش
ورزش‌درمانی برای درمان درد دنبالچه مفید است زیرا افزایش جریان خون سبب جذب مواد مغذی به این منطقه و تشویق توانایی‌های طبیعی بدن می‌شود. یکی دیگر از مزایای ورزش تولید اندورفین‌ها و مواد شیمیایی طبیعی برای کاهش درد بدن است.
