سندرم آرنج تنیس بازان؛ درمان با بهترین و موثرترین روشهای توانبخشی

سندرم آرنج تنیس بازان یا تنیس البو، یکی از شایع‌ترین سندرم‌های ناشی از استفاده بیش از حد است که می‌تواند باعث ناتوانی طولانی مدت در بزرگسالان در حین فعالیت و یا بدون فعالیت شود. ویژگی‌های اصلی این سندرم درد و حساسیت اپی کندیل جانبی بازو در قسمت تاندون اکستندور مشترک است. نظریه‌های بسیاری برای علت دقیق پیدایش بیماری وجود دارد، اما به طورمعمول اعتقاد بر این است که آرنج تنیس بازان به‌ واسطه دژنراسیون تاندون برویس رادیلیاس کارپی به وجود می‌آید. علائم به صورت مقاومت در برابر برگشتن به سمت خارج و برگشتن مچ مشخص می‌شود. بیش از 70 درصد موارد بروز آرنج تنیس بازان مربوط به شغل است و افراد بالای 40 سال بیشتر از دیگران تحت تأثیر این سندرم قرار می‌گیرند.

علل

تاندون بخشی از یک عضله است که به استخوان متصل می‌شود. تاندون‌های ساعد، عضلات ساعد را به استخوان بیرونی آرنج وصل می‌کنند. آرنج تنیس بازان اغلب زمانی اتفاق می افتد که یک عضله خاص در ساعد - عضله برویس رادیالیس کارپی اکستنسور آسیب ببیند. این عضله به کشش (بالا بردن) مچ دست کمک می‌کند. استرس تکراری عضله برویس رادیالیس کارپی اکسنسور را ضعیف می‌کند و باعث ایجاد پارگی‌های بسیار کوچک در تاندون عضله درنقطه‌ای که به بیرون آرنج متصل می‌شود، می‌گردد. این پارگی‌ها منجر به بروز التهاب و درد می‌شوند. تنیس البو می‌تواند در اثر هر فعالیتی که شامل چرخش مکرر مچ دست است ایجاد شود. این فعالیت‌ها عبارتند از:

·        تنیس و سایر ورزش‌هایی که در آن‌ها از راکت استفاده می‌گردد

·        شنا كردن

·        گلف

·        چرخاندن کلید

·        استفاده مکرر از پیچ گوشتی، چکش یا کامپیوتر

علائم

اگر به سندرم آرنج تنیس بازان مبتلا هستید، ممکن است برخی از علائم زیر را تجربه کنید:

• درد آرنج که ابتدا خفیف است، اما به تدریج بدتر می شود
• درد از بیرون آرنج که به ساعد و مچ دست نیز کشیده می‌شود
• ضعف در گرفتن اجسام
• افزایش درد هنگام دست دادن یا فشردن یک شی‌ء
• درد هنگام بلند کردن اجسام، استفاده از ابزار یا باز کردن درب شیشه
  

  تشخیص

   

  آرنج تنیس بازان معمولاً در طی یک معاینه فیزیکی تشخیص داده می‌شود. پزشک از شما در مورد شغلتان، تمرینات ورزشی که انجام می‌دهید و اینکه علائم شما چگونه پیشرفت کرده است، سوالاتی را می‌پرسد. سپس پزشک آزمایشات ساده‌ای را جهت تشخیص انجام می‌دهد. پزشک ممکن است کمی فشار را به نقطه‌ای که تاندون به استخوان متصل می‌شود برای بررسی درد وارد سازد. هنگامی که آرنج صاف است و مچ دست خمیدگی دارد (به طرف کف دست خم می‌شود)، با کشش مچ دست، دردی را در ناحیه بیرونی آرنج احساس خواهید کرد.

  درمان

  روش‌های زیادی برای درمان تنیس آلبو وجود دارند که عبارتند از:

• استراحت کردن

  انگشتان دست، مچ دست و عضلات ساعد را استراحت دهید تا تاندون شما بهبود یابد. هر گونه فعالیتی را که فکر می‌کنید ممکن است موجب بروز درد و ناراحتی در بازویتان شود را متوقف کنید. بسته به شدت آسیب تاندون، ممکن است مجبور شوید از انجام این فعالیت برای هفته‌ها یا ماه‌ها اجتناب کنید.

• کمپرس یخ

   

  
  

  به محض اینکه متوجه درد شدید، از یخ یا بسته‌های سرد برای 10  تا 15   دقیقه، چند بار در روز روی ناحیه آسیب دیده استفاده کنید. همیشه یک پارچه نازک بین یخ و پوست خود قرار دهید. تا زمانی که درد کاهش یابد، از یخ استفاده کنید. همچنین می‌توانید در صورت تمایل، از یک پارچه گرم و مرطوب استفاده کنید یا حمام آب گرم داشته باشید.

  
  

• داروها
  

  می‌توانید از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند آسپرین (شرکت بایر)، ایبوپروفن (مانند ادویل) یا ناپروکسن (مانند آلو) برای کاهش درد و التهاب استفاده کنید. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی در قرص‌ها و در کرم‌هایی که روی ناحیه زخمی قرار می‌گیرند نیز وجود دارند. داروها را با احتیاط مصرف کنید. استامینوفن (مانند تایلنول) همچنین می‌تواند به کاهش درد کمک کند.

  
  

• ارتوزها بریس

  

  بریس یا ارتوزها در درمان تنیس البو بسیار استفاده می‌شوند. هدف از استفاده از این دستگاه‌ها کاهش تنش در مبداء ناحیه دچار کشش است که اجازه می‌دهد زمان برای بهبودی ناحیه آسیب دیده ایجاد شود. انواع مختلفی از دستگاه‌های اسپلینت یا بریس وجود دارد.

• تزریق استروئید

  

  پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد داروهای کورتیکواستروییدی را مستقیماً به عضله آسیب دیده یا ناحیه‌ای که تاندون به استخوان در آرنج متصل می‌شود، تزریق کند. تزریق داروهای کورتیکواستروئیدی می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند.

• طب سوزنی

  

  شواهد نشان می‌دهند که درمان طب سوزنی تأثیر زیادی در کاهش درد ناشی از سندرم آرنج تنیس بازان داشته است. درمان عمیق طب سوزنی در مقایسه با درمان‌های سطحی، نتایج سودمند بیشتری در کاهش درد را نشان داده است.

• الکتروتراپی

  

• روش الکتروتراپی یک روش مفید برای درمان آرنج تنیس بازان است. 

  اثرات الکتروتراپی شامل کاهش درد، افزایش قدرت، افزایش دامنه حرکات، افزایش سرعت و قدرت انقباض عضلات و افزایش میزان جذب است. اشکال مختلفی از الکتروتراپی وجود دارد، از جمله:

  • درماناولتراسوند.  اولتراسوند از امواج صوتی برای سرعت بخشیدن به روند بهبود استفاده می‌کند.
  • تحریک الکتریکی عصبی (تنس). در این روش پوست بادستکاری اعصاب درد کاهش می‌یابد و باعث کاهش احساس درد و ایجاد گز گز می‌گردد.
  •  از لیزر درمانی گاهی اوقات برای ترمیمقسمت‌های آسیب دیده بافت استفاده می‌شود؛ استفاده از لیزر به معنی درمان دقیق و شدید است.
    

    شاک ویو تراپی

    

    یکی دیگر از روش های درمان تنیس البو استفاده از روش شاک ویو تراپی است.

    در روش شاک ویو تراپی امواج شوک صوتی به استخوان یا بافت نرم وارد می‌شوند. نواحی آسیب دیده مجدداً آسیب می‌بینند و این حالت موجب از بین بردن صدمات وارد شده قبلی به تاندون‌ها و رباط‌ها می‌شود .آسیب رسانی مجددکنترل شده به بافت به بدن اجازه می‌دهد تا بتواند رگ‌های خونی و سلول‌های استخوان را بازسازی کند. بازسازی رگ‌های خونی منجر به بهبودی سریعترمی‌شود.

• تزریق پلاسمای غنی از پلاکت یا پی آر پی

  

• پی آر پی
  یک روش درمان قابل استفاده است که به نظر کاملاً امیدوار کننده می‌باشد و توسط پزشکان برای درمان آرنج تنیس بازان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

  در این روش از پلاسمای خون غلیظ شده بیمار برای درمان بیماری آرنج تنیس بازان استفاده می‌شود و باعث می‌شود تا انرژی موردنیاز برای بهبود و درمان از طریق پلاسمای غلیظ شده تأمین شود.

  

  ماساژ می‌تواند یک درمان مناسب و کاربردی برای تنیس البو به ویژه در شرایط مزمن این سندرم باشد. معمولاً در این حالت از ماساژ کراس فریکشن تاندون استفاده می‌شود، اما تنها زمانی این ماساژ انجام می‌شود که التهاب اولیه فروکش کرده است (پس از 5 روز). انگشت دوم دست مخالف خود را در خارج از آرنج قرار دهید و تاندون (ناحیه دردناک) را برای مدت 5  دقیقه ماساژ دهید. دقت کنید که بیش از حد فشار نیاورید، اما ممکن است در حین ماساژ کمی درد را احساس کنید. ماساژ را یک بار در روز انجام دهید. چنان چه پس از ماساژ درمانی درد بیشتری احساس کردید، این کار را ادامه ندهید.

• تمرینات ورزشی

  

  هر دو تمرینات ورزشی کشش و تقویت مهم هستند و پایه و اساس برنامه توانبخشی را فراهم می‌کنند. تمرینات باید به محض اینکه درد اجازه به فرد اجازه دهد، انجام گردند و سپس ادامه یابند تا زمانی که بهبودی کاملی ایجاد شود.

  تمرینات کششی مچ و تمرینات ورزشی دیگر مهمترین هدف برای افزایش انتقال بار از طریق تاندون و اتصالات آن تا حدی است که درد به بیمار اجازه انجام آن‌ها را می‌دهد. ایزومتریک (که همچنین به عنوان تمرینات استاتیک شناخته می‌شوند) در ابتدا انجام می‌شوند و شامل انقباض عضلات بدون ایجاد حرکت مچ دست هستند. این تمرینات باید تنها زمانی شروع شوند که درد و التهاب اولیه تا حدی فروکش کرده باشند.

• عمل جراحی

  

  اکثریت قریب به اتفاق بیماران مبتلا به آرنج تنیس بازان به درمان‌های محافظه کارانه ای مانند استراحت، کمپرس یخ، اولتراسوند و گاهی اوقات تزریق داروهای استروئیدی پاسخ می‌دهند اما با این حال اگر نیاز به عمل جراحی باشد، ممکن است این عمل8  هفته قبل از بهبودی بیمار انجام گردد.