درمان درد و ورم بعلت اختلال ساکروایلیاک(مفصل انتهای کمرو دنبالچه)

اختلال مفصل ساکروایلیاک (SI)، که همچنین به عنوان ساکروایلیت شناخته می شود، یک مشکل دردناک ستون فقرات است. این مشکل یکی از علل شایع کمر درد است. این بیماری ناشی از التهاب مفصل ساکروالیاک است. این مفصل لگن را به ستون فقرات متصل می کند.
دو مفصل ساکروایلیاک وجود دارد که هر مفصل در یک طرف ستون فقرات قرار دارد. مفاصل، استخوان انتهای مهره ها را به قسمت بالای لگن متصل می کنند. ساکروئیلیت می تواند بر روی یک یا هر دو مفصل تاثیر بگذارد.
درد ناشی از این مشکل می تواند بر قسمت پایین کمر و باسن تاثیر بگذارد. گاهی اوقات، ساکروایلیت می تواند درد را به یک یا هر دو پا بکشاند. خوشبختانه گزینه های متعددی برای درمان این بیماری وجود دارد.

علل و نشانه های اختلال عملکرد ساکرولیک چیست؟

مشکلات التهابی دردناک مفصل ساکروایلیاک می تواند یک علامت یا طیف وسیعی از مشکلات التهابی باشد، از جمله:

استئوآرتریت

آرتریت داژنراتیو، همچنین به عنوان استئوآرتریت مفصل ساکرولیاک شناخته می شود، به علت سایش و پارگی و شکستگی غضروف مفصلی ایجاد می شود. این مشکل همچنین می تواند ناشی از آسیب ها و تاثیرات مستقیم باشد. پارگی و شکستگی غضروف مفصل ساکروایلیاک می تواند بر اثر  سن (افزایش سن باعث سایش و پارگی بیشتر میشود)؛ چاقی (هرچه فرد سنگین تر باشد فشار بیشتری روی مفاصل قرار می گیرد)؛ آسیب مستقیم، فشار مکرر بر روی مفاصل ساکرولیایک ناشی از حرکات و کشیدگی تکراری یا توسط مفاصل ناقص و نافرم ایجاد یا تشدید شود.

اسپوندیلیت آنکیلوزان(AS)

اسپوندیلیت انکیلوزان معمولا با ساکرولیلیت شروع می شود و اسپوندیلیت انکیلوزیت قبل از شروع حرکت به ستون فقرات از طریق چرخه ظریف التهاب، فرسایش و کلسیفیکاسیون کند در مفصل های ساکرولیایک شروع می شود.

آرتریت پسوریاتیک

آرتریت پسوریاتیک (PsA) به یک بیماری خودالتهابی اشاره دارد که باعث درد و تورم در مفاصل و همچنین پسوریازیسمیشود. نکته مهم این است که تشخیص آرتریت پسوریاتیک از آرتریت روماتوئید ممکن است بسیار دشوار باشد اما آرتریت روماتوئید احتمالا موجب اسپوندیلیت می شود که التهاب مفاصل در ستون فقرات است که همچنین شامل مفصل ساکرولیایک است.
اگر ساکرولیایک یکی از علائم بیمار است، بیمار احتمالا مبتلا به آرتریت پسوریازیس است. تحقیقات برآورد می کند که حدود 10٪ از بیماران مبتلا به پسوریازیس، آرتریت روماتیسمی را تجربه می کنند اما اکثر 90٪ آنها هیچ گونه درد و تورم مفصلی را ندارند.

نقرس

نقرس به شرایطی دردناک اشاره دارد که اسید اوریک کریستالهای اسید اوریک را تشکیل می دهد که می توانند به راحتی به مفاصل ما منتقل شوند و موجب تورم و درد شوند. نقرس یک نوع بسیار رایج از آرتروز  التهابی است و معمولا و به طور معمول در یک زمان یک مفصل (معمولا انگشت پا بزرگ) را تحت تاثیر قرار می دهد اما متاسفانه، برخی از بیماران مبتلا به نقرس ممکن است درد و التهاب را در مفصل ساکرولیایک نیز تجربه کنند.
اگر درمان های معمول نقرس برای علائم مفصل ساکرولیایک موثر نباشد و هیچ شرایط التهابی توسط پزشک تشخیص داده نشود شما می توانید درمان مستقیم مفصل ساکرولیاک، مانند تزریق بیحسی تشخیصی برای تایید درد به علاوه ی ترکیب استروئیدی برای درمان درد نقرس را دریافت کنید.
علل مختلفی برای ایجاد درد و التهاب مفصل ساکروویلیک وجود دارد و درمان آنها بستگی زیادی به تعیین علت اصلی مشکل دارد.

همه انواع درد مفصلی ساکروایلیاک به آرتروز مرتبط نیستند، شرایطی مانند آسیب مستقیم، بارداری و حتی بارهای جسمی می تواند باعث ایجاد بیماری های دردناک مفصل ساکروایلیاک شود.

آسیب

مفصل ساکروایلیاک که شامل رباط هایی است که مفصل ساکروایلیاک را احاطه کرده و حمایت می کنند، می توانند به دلیل ضربه آسیب ببینند. ایجاد آسیب به مفصل ساکروایلیاک نیاز به ضربه جدی یا شدید ندارد. گاهی مفصل با اتفاقی ساده مانند ندیدن بلندی یا پله و یا سقوط آسیب میبیند.

سستی لگن در دوران بارداری

هنگامی که فرد حامله است، بدن هورمون های ویژه آرامشین و پروژسترون را برای شل کردن مفاصل به منظور آماده سازی بدن برای زایمان ترشح میکند. گاهی اوقات رباط های شما بیش از حد شل می شوند و مفصل ساکروایلیاک از محل اصلی خارج میشود یا لغزش می کند و این واقعا دردناک است. علائم معمولا بعد از پایان بارداری و زایمان کاهش می یابد و رباط به طور خودکار قوی تر می شود.

فشار فیزیکی

گاهی اوقات بعضی از افراد به علت مشکلاتی مانند آرتروز شدید یا فیوژن ستون فقرات دچار خشکی ستون فقرات می شوند که می تواند فشار هایی را که در مفصل ساکروایلیاک ایجاد می شود، افزایش دهند و در طول زمان منجر به تغییرات دژنراتیو و درد شوند.
یک متخصص آموزش دیده و با تجربه می تواند علت اصلی درد مفصلی را ارزیابی کند و تشخیص دهد و با تنظیم یک برنامه درمانی خاص آن را درمان کند.

 چگونه پزشکان می توانند ریشه این درد را تشخیص دهند

قبل از اینکه بتوانید از هر یک از این درمانها استفاده کنید باید تشخیص درستی از درد کمر داشته باشید. علائم اختلال مفصل ساکرولیاك می تواند با مواردی مانند دیسک كمر یا سیاتیک، که مشکل عصبی بر کمر میکذارد، مشابه باشد. بنابراین تشخیص اختلال مفصل ساکروایلیاک ممکن است چالش برانگیز باشد.
اشعه ایکس یا ام آر آی از مفصل آسیب دیده می تواند به تشخیص مشکل کمک کند. راه دیگر برای تشخیص اختلال در مفصل ساکروایلیاک این است كه داروهای خفیف را به داخل مفاصل تزریق كنند تا ببینید آیا آنها به رفع ناراحتی در مفصل كمك می كنند. اگر تزریقات موثر باشد، احتمال دارد که مشکل اختلال عملکرد مفصل ساکروایلیاک باشد.
هنگامی که تشخیص قطعی شد می توانید شروع به بررسی گزینه های درمان خود کنید. با توجه به اثربخشی برخی از این درمانها، تسکین ممکن است اتفاق بیفتد.

چگونه درد مفصلی را می توان درمان کرد؟

اغلب علل کمر درد مرنبط با اختلال مفصل ساکروایلیاک می توانند با درمان های زیر رفع شوند:

درمان های اولیه

قبل از تلاش برای امتحان درمان های دیگر، روش های خاصی وجود دارد که می توانید برای رفع مشکل انجام دهید. آنها عبارتند از:

• یخ و گرما مداوم- استفاده ی متناوب از یخ و گرما می تواند به کاهش کمر درد کمک کند. این اقدام همچنین به عنوان درمان غیر فعال شناخته می شود.
• استراحت - زمانی که این درد ایجاد می شود، استراحت مناسب را انجام دهید. از انجام هر گونه فعالیت سنگین، که می تواند وضعیت شما را بدتر کند اجتناب کنید. موقعیت مناسب بدن را حفظ کنید و وزن را روی یک پا، به ویژه پای آسیب دیده نیندازید.
• حالت خواب - حفظ موقعیت مناسب و صحیح نیز می تواند درد شما را کاهش دهد. افراد مبتلا به کمر درد بهترین حالت ممکن را خوابیدن به پهلو و گذاشتن یک بالش بین زانوی خود میدانند. این موقعیت در حفظ تراز هیپ ها کمک می کند.

بریس یا پشتیبان مفصل ساکروایلیاک

هنگامی که حرکت مفصل ساکروایلیاک بیش از حد باشد استفاده از پشتیبان طبی می تواند به طور موثر مفاصل ساکروایلیاک را کنار هم نگه دارد. بریس ساکروایلیاک مانند کمربند پهنی است که در زیر کمر و هیپ قرار می گیرد تا آن منطقه را ثابت نگه دارد و اجازه استراحت برای اتصالات ساکروایلیاک که بیش از حد حرکت میکند را فراهم کند. کاهش درد و راحتی اغلب به محض پوشیدن بریس احساس می شود. زمانی که علائم بهبود می یابد کمربند کمتر و شل تر و شاید تنها در طول فعالیت شدید یا طولانی مدت پوشیده میشود.

دارو

درمان ساکروایلیاک با استفاده از داروها می تواند به کاهش علائم کمک کند و همچنین می تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد. درمان دارویی مناسب برای شما بستگی به علت بیماری شما و چگونگی شدت آن دارد.

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن ممکن است به کاهش درد کمک کند. گاهی اوقات مسکن های بدون نسخه هیچ تاثیری نمیگذارند. اگر این اتفاق برای شما نیز افتاده است با پزشک خود درباره ی تجویز داروهای با دوز بالاتر صحبت کنید. اسپاسم عضلانی ناشی از ساکرولیلیت می تواند با آرامبخش عضلانی درمان شود.
• نوعی ساکروایلیاک مرتبط با نوعی آرتریت روماتوئید وجود دارد که به عنوان اسپلوندیلیت آنکیلوزانت(AS) شناخته می شود. بخشی از درمان اسپلوندیلیت آنکیلوزانت اغلب شامل مصرف مهار کننده های TNF می باشد که داروهایی هستند که می توانند باعث کاهش التهاب و تسکین علائم شوند.

تزریق مفصلی

استروئیدها می توانند تورم و التهاب اعصاب را کاهش دهند. تزریق مفصلی یک روش حداقل تهاجمی است که شامل تزریق کورتیکواستروئید و یک عامل بیحسی موضعی در مفصل دردناک است. اگرچه نتایج موقتی است اما اگر تزریق مفید و موثر باشد می تواند تا سه بار در سال تکرار شود.

رادیوفرکوئنسی (RFA)

 امواج رادیویی به یک عصب یا التهاب اعمال و مانع انتقال درد می شوند.

• رادیوفرکوئنسی خنک کننده: این روش یک فرم بسیار پیشرفته از RFA است که با کاهش ناراحتی بعد از عمل، امکان موفقیت در بلاک کردن اعصاب ایجادکننده ی درد را افزایش می دهد.
• رادیوفرکوئنسی ساده: نوعی رادیوفرکوئنسی رایج است که در آن یک دستگاه کوچک به نام تحت هدایت اشعه ایکس در طول مفصل ساکرولیلیت قرار داده میشود و اجازه می دهد تا انرژی رادیویی در طول مفصل ارسال شود.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی می تواند به حفظ و بازگشت انعطاف و قدرت مفصل ساکروایلیاک کمک کند. فیزیوتراپی معمولا همراه با مصرف داروها مورد استفاده قرار میگیرد.

• تمرینات فیزیوتراپی شامل تمریناتی است که برای بهبود دامنه حرکت و ایجاد ثبات طراحی شده اند. کشش مناسب نیز بخش مهمی از فیزیوتراپی برای درمان ساکروویلیت است.
• فیزیوتراپی روزانه ی شما ممکن است شامل تمرینات کششی و تقویتی برای عضلات قسمت پایین کمر باشد. این تمرین ها همچنین می توانند به عضلات کمک کنند تا از باسن و لگن شما حمایت کنند. تمرینات دیگر ممکن است شامل مواردی باشد که به بهبود حرکت مفصل کمک کنند. درمان سرد و گرم کردن نیز بخشی از فیزیوتراپی است.
• یکی دیگر از جنبه های مهم فیزیوتراپی، یادگیری وضعیت قرارگیری مناسب بدن است. وضعيت مناسب میتواند از کشش غير ضروری در مفصل ساکروایلیاک جلوگیری کند. شما همچنین روش های صحیح خم شدن، بلند کردن اجسام و انجام اقدامات دیگر را یاد خواهید گرفت.
• اگر توانایی راه رفتن شما به دلیل مفصل ساکروویلیت دچار مشکل شده باشد، متخصص فیزیوتراپی می تواند روش استفاده از واکر یا سایر وسایل کمکی را اموزش دهد.

درمان دستی

علاوه بر تمرینات تقویتی و حرکتی، درمان اختلال مفصل ساکروایلیاک ممکن است شامل درمان دستی نیز باشد. درمان دستی، مناطق خاصی از بدن  را با تکنیک های دستی به منظور کاهش علائم و بهبود تحرک هدف قرار می دهد. درمان دستی می تواند شامل انواع روش ها از جمله ماساژ باشد.
مثال دیگری از درمان دستی، الکتروتراپی است. این درمان با استفاده از انرژی الکتریکی برای تحریک بافت نرم در مفاصلی است که از محدودیت حرکت رنج می برند.
از آنجائیکه درصد بالایی از آرتروز مفصل ساکروایلیاک نوعی سایش و پارگی است، درمان با طب سوزنی یا طب فشاری می تواند بسیار موثر باشد.

فیوژن/ تثبیت ساکروایلیاک

در مواردی که حتی نورولیز، که نوعی عمل جراحی است که در آن چسبندگی عصب به بافت های اطراف را آزاد میکند، فقط تسکین موقتی را فراهم می کند ممکن است فیوژِن دائمی از مفصل ضروری باشد. این روش برای درمان شکستگی، جابجایی و درد به علت از بین رفتن یا بی ثباتی مفصل استفاده می شود. این روش اکنون می تواند به صورت حداقل تهاجمی با برش های کوچک و قرار دادن رشته های فلزی از طریق لگن به مفصل ساکرولیایک انجام شود.