درمان درد استخوان لگن و کشاله ران و جلوگیری از عفونت مفصل هیپ
هیپ یک مفصل گوی وکاسه‌ای است که پا را به میان‌تنه‌ی بدن متصل می‌کند. در مفصل هیپ، سر فیمور (استخوان ران) داخل حفره‌ی لگن خاصره به نام استبیولوم بطور گردان، قرار می‌گیرد. هر چند خیلی از دردهای لگن از مفصل هیپ نشات می‌گیرند، ساختارهای دیگری هم در لگن وجود دارند که آن‌ها هم می‌توانند منشا درد باشند. اغلب ضربه‌ی تروما دلیل درد لگن است، اما هر منبع التهابی ممکن‌است باعث درد در محیط لگن شود. درد یکی از علائم التهاب است، همراه با تورم، گرما و قرمزی. این علائم کنار هم، نشانه‌ای برای احتمال وجود مشکل هستند.
افراد اغلب بعد از آسیب مبنی بر توانایی ایستادن، تحمل وزن، و راه‌رفتن، بدنبال درمان می‌روند. اگر نگرانی در مورد شکستگی استخوان وجود داشته باشته، درمان پزشکی باید بطور اورژانسی پیگیری شود. زیرا بیمارانی که استخوان لگنشان شکسته حتی با کوچک‌ترین حرکت، درد زیادی حس می‌کنند. اگر درد در ابتدا ملایم‌تر است و به استراحت، کیسه یخ و داروهای مسکن بدون نسخه واکنشی ندارد، باید به دنبال درمان بود. همینطور اگر درد لگن باعث محدود کردن فعالیت‌های روزانه، گستره‌ی حرکتی لگن یا باعث لنگیدن شود. دکتر فرخانی با روش های درمانی موثر از جمله فیزیوتراپی و آموزش حرکات اصلاحی کمک بسیاری در درمان و کاهش درد مفاصل لگن وباسن به بیماران می کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره تلفن های 03132367465 و 03132330382 تماس حاصل فرمایید.
دلایل و علائم درد لگن چه چیزهایی هستند؟
دلایل درد لگن شامل موارد زیر می‌شوند:
زمین خوردن رایج‌ترین دلیل شکستگی لگن در افراد مسن‌تر است. شکستگی بدلیل ترکیبی از سالخوردگی، پوکی استخوان (کاهش تراکم استخوان)، و از دست دادن تعادل می‌باشد. این دو عامل پرخطر دلیل خیلی از زمین خوردن‌ها هستند. گاهی اوقات استخوان ممکن‌است بدلیل پوکی استخوان بطور خودبه‌خود بشکند و دلیلی برای زمین خوردن شود. استخوان‌ها ممکن است بدلیل بیماری‌های دیگر که روی استخوان‌های لگن تاثیر گذاشته‌اند ضعیف هم شده باشند. یک شکستگی لگن پاتولوژیک این وضعیت را توصیف می‌کند، و استئوپروز(پوکی استخوان) فقط یک دلیل آن است. دلایل دیگر ضعیف شدن استخوان، سرطان استخوان، تومورها و کیست‌های خوش‌خیم، بیماری پاژه و بیماری‌های استخوانی ارثی هستند.
کوفتگی(کبودی)، پیچ خوردن، کشیدگی عضله که ممکن‌است در اثر ضربه حاصل شوند، گرچه شکستگی‌ای وجود ندارد، این آسیب‌ها می‌توانند خیلی دردناک باشند. پیچ خوردن بدلیل آسیب به رباط است، درحالیکه کشیدگی عضله بدلیل آسیب و التهاب عضلات و تاندون‌ها است. بدلیل مقدار نیروی موردنیاز برای راه رفتن و پریدن، اکثر اوقات مفصل هیپ باید وزن بدن را تحمل کند. عضلات، بورس‌ها (کیسه حاوی مایع) و رباط‌ها برای محافظت از مفصل در برابر این نیروها طراحی شده‌اند. وقتی این ساختارها ملتهب شوند، لگن نمی‌تواند بدرستی کار کند و درد حاصل می‌شود.
درد لگن ممکن‌است حاصل آسیب‌های ناشی از استهلاک باشد که باعث التهاب عضلات، تاندون‌ها و رباط‌ها می‌شوند. این آسیب‌ها احتمالا بخاطر فعالیت‌های روزانه‌ای که باعث فشار مفرط روی مفصل هیپ می‌شوند، یا بدلیل یک حادثه‌ی شدید اتفاق می‌افتند. استهلاک ممکن‌است باعث ساییدگی تدریجی غضروف در مفصل هیپ، و درنتیجه آرتروز شود.
قسمت‌های دیگری که ملتهب شده‌اند هم باعث درد لگن می‌شوند. نوار ایلیوتیبیال(نوار لگنی-درشت‌نی) از تیغه‌ی لگن تا بخش بیرونی ران تا زانو کشیده شده است. این بافت نواری ممکن‌است ملتهب شده باعث درد لگن، زانو درد، یا هردو شود. این نوعی از آسیب ناشی از استهلاک است که به‌تدریج با خشکی عضلات اطراف زانو و لگن شروع می‌شود. سندروم پیریفورمیس، که در آن عضله‌ی پیریفورمیس موجب آزردگی عصب سیاتیک در باسن می‌شود، هم می‌تواند باعث درد زیاد پشت لگن شود.
بورس تروکاندریک یک کیسه روی قسمت خارجی لگن است که وظیفه‌ی محافظت و تسهیل حرکت عضلات و تاندون‌ها روی تروکانتر بزرگ‌تر(یک برآمدگی استخوانی روی استخوان ران) را دارد. بوریست تروکاندریک التهاب این کیسه را توصیف می‌کند. این کیسه ممکن‌است بدلایل مختلفی ملتهب شود، اغلب بدلیل ضربه‌ی کوچک یا استهلاک.
آرتروز رایج‌ترین دلیل درد لگن در افراد بالای 50 سال است. به‌هرحال، انواع دیگری از آرتروز هم وجود دارند:
- رماتیسم مفصلی لگن
- اسپوندیلیت آنکیلوزان (التهاب ستون فقرات)
- آرتروز مربوط به بیماری التهابی روده (بیماری کرون یا کولیت زخمی)
- بعضی از بیماری‌های مربوط به سیستم بدن با درد لگن مرتبط اند، مثل کم‌خونی داسی شکل، که در آن مفصل طی بیماری با عفونت نهفته یا بدون آن، متورم می‌شود. مفصل هیپ تنها مفصلی نیست که ممکن‌است درگیر شود.
- عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی ممکن‌است باعث التهاب مفصل هیپ شوند. مثل بیماری لایم، سندروم رایتر(آرتریت واکنشی)، و عفونت‌های ناشی از مسمومیت غذایی.
- نکروز آواسکولار سر استخوان ران ممکن‌است در افرادی که داروهای کورتیکواستروئید مثل پردنیزون برای یک مدت طولانی استفاده کردهاند، رخ دهد. در این شرایط، جریان خون به سر استخوان ران نمی‌رسد، ضعیف می‌شود، و باعث درد لگن می‌شود.
- بیماری لگ-کالو-پرتس (یا بیماری پرتس) نکروز آواسکولار سر استخوان ران در کودکان را توصیف می‌کند و یک بیماری خاص است، یعنی دلیل آن ناشناخته است. این بیماری اغلب روی کودکان پسر سنین 4 تا 8 سال تاثیر می‌گذارد.
- فیبرومیالژیا یک سندروم درد سیستمی مرتبط با درد و سفتی است که می‌تواند موجب ناراحتی زیاد سرتاسر بدن شده و بصورت درد لگن ظاهر شود. که احتمالا با اختلالات خواب، گرفتگی عضلات و اسپاسم، حساسیت خیلی از عضلات در کل بدن و خستگی همراه است.
درد لگن احتمالا از خود هیپ نشات نمی‌گیرد، بلکه ممکن‌است در اثر مشکلات دیگر در ساختارهای مجاور در لگن حس شود.
- فتق یا نقص دیواره‌ی شکمی ممکن‌است در قسمت جلویی لگن ایجاد درد کند. فتق وقتی اتفاق می‌افتد که در محلی که عضلات دیواره‌ی شکمی به هم می‌رسند ضعف یا پارگی وجود داشته باشد. آن‌ها بر اساس محلشان نام‌گذاری می‌شوند: فتق مغبنی (کشاله ران) رایج‌تر است. فتق استخوان ران که از کانالی نزدیک مفصل هیپ سرچشمه می‌گیرد نوع دیگری از فتق است که احتمال دارد باعث درد لگن شود.
- اعصاب محیطی می‌توانند متورم شده و باعث درد لگن شوند. خواب‌رفتگی و درد ران وقتی رخ می‌دهد که عصب پوستی جانبی استخوان ران تحریک شود. این حالت اکثرا در حاملگی، در افرادی که لباس تنگ می‌پوشند یا در افراد مبتلا به دیابت رایج است.
- درد سیاتیک، یا التهاب ریشه‌ی عصب ستون فقرات، هم ممکن است باعث درد لگن و دردی که تا پایین پا کشیده می‌شود، شود. دلایل زیادی برای التهاب عصب سیاتیک وجود دارند، مثل تنگی نخاع بدلیل آرتروز ستون فقرات کمری، پارگی و بیرون‌زدگی دیسک‌های ستون مهره پشت، و اسپاسم عضلات محافظ پایینی کمر.
پزشکان برای تشخیص درد لگن چه تست‌هایی انجام می‌دهند؟
روش‌های تشخیص شامل موارد زیر می‌شوند:
تشخیص علت درد لگن با صحبت پزشک با بیمار، خانواده یا پرستارش و گرفتن سابقه‌ی خانوادگی از درد و محل و زمان آن، همینطور بررسی ناراحتی‌های جسمی دیگر آغاز می‌شود. با فهمیدن سابقه‌ی پزشکی بیمار، متخصص می‌تواند تشخیصی متفاوت یا لیستی از بیماری‌هایی که مستعد آن‌هاست داشته باشد. آزمایش جسمی می‌تواند به دقت لیست بیافزاید، و ممکن‌است تست‌هایی برای تایید تشخیص پزشک انجام شوند.
اکثر اوقات آزمایش فیزیکی برای درد لگن، روی هیپ، لگن و کمر متمرکز است، به‌هرحال، بقیه‌ی نقاط بدن نادیده گرفته نمی‌شوند: پزشک بدنبال یافته‌های دیگری که ممکن‌است ناراحتی‌های جسمی بیمار را توجیه کنند هم هست.
در ادامه، بررسی هیپ و درحالت ایستادن و راه‌رفتن، معاینه (یا لمس) هیپ و اندام‌های اطراف آن، تست دامنه حرکتی و قدرتی، و بررسی حسی و نبض، همگی لازم‌اند.
اکثر اوقات رادیولوژی هیپ و لگن خاصره برای بررسی استخوان‌ها و مفاصل انجام می‌شوند. در زمین خوردن، ممکن‌است شکستگی دقیق تشخیص داده شود، اما گاهی، شکستگی روی فیلم‌های معمولی مشاهده نمی‌شود. اگر احتمال شکستگی بالاست، عکس‌برداری با سی‌تی اسکن یا ام‌آر‌آی برای تایید یا رد کردن شکستگی درنظر گرفته می‌شوند، حتی اگر شکستگی در عکس نرمال رادیولوژی هم وجود داشته باشد. ممکن‌است شکستگی استخوان پنهانی هم وجود داشته باشد.
اگر پزشک حدس بزند که یک بیماری سیستمی (مربوط به بدن) دلیل درد هیپ است، آزمایش خون تجویز می‌کند. برخی نشانه‌های التهاب شامل افزایش تعداد گلبول‌های سفید خون، سرعت رسوب گلبول قرمز خون (ESR)، و پروتئین واکنشگر سی (CPR) می‌شوند. این تست‌ها تشخیصی نیستند اما به کمک آن‌ها می‌توان آزمایش‌های دیگری مبنی بر یافته‌های پزشکی انجام داد. تعداد گلبول سفید خون هم ممکن‌است بعنوان تست تشخیص عفونت یا التهاب مفید باشد.
درمان درد لگن چیست؟
درمان درد لگن به نوع تشخیص و هر بیماری‌ای که ممکن‌است وجود داشته باشد، بستگی دارد.
استراحت
درد لگن و دردی که بدلیل استهلاک و بدون هیچ آسیب خاصی بروز کرده، احتمالا با استراحت و بازگشت تدریجی به فعالیت کامل، درمان می‌شود. هرچند استراحت کردن مهم است، حفظ دامنه حرکتی هم اهمیت دارد، یعنی شخص باید تمام تلاشش را برای کشش پا، هیپ، و پشت بکار گیرد و کل بدن را حرکت دهد. درمان درد هیپ که بدلیل شرایط پزشکی وجود دارد باید با مراقبت تخصصی همراه شود. درد هیپ اغلب بصورت ادواری ست، بسته به کنترل وضعیت پزشکی.
اگر درد هیپ مربوط به فعالیتی مثل راه رفتن یا دویدن سخت، می‌شود، استراحت کردن احتمالا موثر است. انجام فعالیت دیگری که قدرتی نباشد، مثل دوچرخه‌سواری یا شنا، در حفظ تناسب اندام و دامنه حرکتی لگن به بیمار کمک می‌کند. مهم است که به واکنش‌های بدن توجه کنید، و اگر درد ادامه پیدا کرد درمان دارویی را آغاز کنید.
داروهای مسکن بدون نسخه
استامینوفن(Tylenol)، ایبوپروفن(Advil،Motrin)، ناپروکسن(Alevel)، ممکن‌است برای کنترل درد مصرف شوند. بخاطر داشته باشید گرچه داروهای بدون نسخه نیاز به تجویز پزشک ندارند، ممکن‌است عوارض جانبی یا تداخل دارویی داشته باشند. مخصوصا در افراد مسن‌تر، عاقلانه‌تر است که از یک متخصص یا داروساز درمورد طریقه‌ی مصرف مشورت بخواهید.
عصای زیربغل
عصای زیربغل، عصا یا واکر در مدت کوتاه مفید هستند، اما آن‌ها باید با قد بیمار متناسب باشند. و بعضی افراد ممکن‌است نیاز به آموزش طرز استفاده از آن‌ها داشته باشند. معمولا، درد و خشکی پس از چند روز برطرف می‌شوند. اگر درد ادامه پیدا کند یا بجای اینکه بهتر شود بدتر شود، بررسی پزشکی لازم است.
درمان فیزیکی درد هیپ
در کنار دارو، درمان فیزیکی برای حفظ قدرت و دامنه حرکتی تجویز می‌شود. هدف بازگشت بیمار به سطح طبیعی عملکرد است. در درمان فیزیکی، درمان کایروپراکتیک یا ماساژ بافت نرم در کنار درمان مافوق صوت برای تسکین درد ازطریق گرم‌کردن و افزایش گردش خون در محل، استفاده می‌شود.
تزریق اوزون
پرولوزون، یا ترکیب پرولوتراپی و اوزون تراپی، درمانی موثر برای مفاصل، تاندون‌ها، رباط‌ها و عضلات دردناک، آسیب‌دیده یا فرسوده است. در روش پرولوتراپی، آب‌قند حاوی انواع ویتامین، مواد معدنی و دیگر مواد مغذی از طریق یک سوزن باریک به محل تزریق می‌شود. این کار لنفوسیت‌ها، و سلول‌های سیستم ایمنی را برای رشد بافت جدید تحرک می‌کند. در سال‌های اخیر، با اضافه کردن اوزون به این تزریق، نتایج بهتری در کنترل درد و ناتوانی حاصل شده.
روزتان را با ورزش آغاز کنید
انجام ورزش پل در صبح عضلات را به حرکت وا می‌دارد و شما را برای ادامه‌ی روز آماده می‌کند، همفری می‌گوید. به پشت بخوابید، پاها را خم کرده و کف پاها را روی زمین قرار دهید، عرض لگن را از زمین جدا کنید. فشار روی قوزک پا باشد و درحالیکه عضلات شکمی را محکم به داخل نگه داشته‌اید، باسن را از زمین بالا آورید. زانوها را در راستای قوزک‌ها قرار داده و از زانوها تا شانه‌ها یک خط راست ایجاد کنید، مطمئن شوید که انحنایی در کمرتان نباشد. این پوزیشن را برای 3 تا 5 ثانیه حفظ کنید، سپس به‌آرامی باسن را به زمین برگردانید. این حرکت را تا سه ست، هر ست 10 بار انجام دهید.
برای درد هیپ، چه موقع جراحی لازم می‌شود؟
شکستگی لگن معمولا برای اصلاح شکستگی نیاز به جراحی دارد. نوع جراحی بستگی به محل شکستگی در مفصل هیپ دارد. سلامتی کامل بیمار و خطر بیهوشی کلی باید در نظر گرفته شوند. جراحی معمولا، اگر شرایط بیمار اجازه دهد، برای بازگشت سریع به فعالیت، خیلی زود بعد از آسیب انجام می‌شود. بیمارانی که بی تحرک هستند و برای مدت طولانی در رختخواب دراز می‌کشند در خطر لخته شدن خون در پاها (ترومبوز سیاهرگ عمقی) و درهم‌شکستن پوست یا زخم بستر قرار دارند.
تعویض هیپ رایج‌ترین جراحی تعویض مفصل است. این جراحی در بیماران مبتلا به آرتروز شدید که آن‌ها را از فعالیت‌های روزانه ناتوان کرده درنظر گرفته شده. بازسازی هیپ جایگزینی برای تعویض هیپ است. انتخاب روش جراحی توسط پزشک و بیمار بطور مشترک برای بازگرداندن بیمار به سطحی از فعالیت روزانه که مایلند، انجام می‌گیرد. آرتروسکوپی هیپ برای ارزیابی و درمان آسیب مفصل هیپ، شامل پارگی لابروم و غضروف، اندام‌های سست داخل مفصل و آرتروز زودهنگام بطور گسترده‌تری موجود است.
افراد چگونه از درد هیپ جلوگیری کنند؟
بدن ماشینی ست که نیاز به مراقبت در طول زندگی دارد.
- با حفظ شاخص توده بدنی (BMI) و جلوگیری از چاقی، تهیه‌ی یک رژیم غذایی برای داشتن استخوان‌های محکم‌تر، و ورزش روزانه برای حفظ دامنه حرکتی نرمال لگن، از آرتروز لگن و کمردرد جلوگیری کنید یا آن‌ها را به حداقل برسانید.
- داروهای جلوگیری از پوکی استخوان در زنان برای کاهش خطر شکستگی لگن و کمر (در زنان مستعد) باید درنظر گرفته شوند. این داروها شامل کلسیوم، ویتامین دی و بیسفوسفونات‌ها (Actonel،Boniva،Fosamax) می‌شوند. حفظ تراکم استخوان توسط کارگروه خدمات پیشگیرانه‌ی ایالات متحده و کنگره‌ی آمریکایی ماماها و متخصصین زنان از سن 65 سالگی برای همه‌ی زنان، یا برای زنان جوانتر در معرض خطر کاهش تراکم استخوان یا شکستگی، درنظر گرفته شده است.
"کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است."
