دررفتن مچ دست(کشیدگی رباط)ناشی از حرکت ناگهانی،بلند کردن جسم سنگین

دررفتگی‌های مچ دست آسیب‌های نسبتا شایعی، به خصوص در بین ورزشکاران هستند. دررفتگی زمانی رخ می‌دهد که رباط‌های مچ دست بیش از حد دچار کشیدگی شوند و یا به طور جزئی یا به طور کامل پاره شوند. مچ دست دررفته ، بسته به شدت آسیب (درجه 1، 2 یا 3)، باعث درد، التهاب و گاهی کبودی می‌شود. گاهی اوقات ممکن است بیان تفاوت بین دررفتگی مچ دست و شکستگی استخوان دشوار باشد، بنابراین آگاهی درست به شما در ایجاد تمایز کمک می‌کند. با این حال، اگر به هر دلیلی مشکوک به شکستگی بودید، با پزشک خود ملاقات و درمان مناسب را دریافت کنید.

درجات دررفتگی مچ دست

دررفتگی‌ها می‌توانند در طیف گسترده ای از شدت، از درد گذرا تا بیماری‌های طولانی مدت که می‌توانند باعث بی حرکتی کامل شوند، متفاوت باشند. خبر خوب این است که سطوح مختلف دررفتگی مچ دست توسط سیستم درجه بندی ساده تعریف شده است.

• درجه 1: مچ دست دررفته بدون تورم و درد جزئی
• درجه 2: درد رو به افزایش و احساس سستی، به علت رباط نیمه پاره
• درجه 3: رباط کاملا پاره

پزشک قادر به شناسایی سطح آسیب دیدگی شما خواهد بود.

دلایل معمول دررفتگی مچ دست

تاکنون شایعترین علت دررفتگی مچ دست، افتادن بوده است. هنگامی که غریزه طبیعی ما برای محافظت در برابر افتادن فعال می‌شود، بازو و دست‌ها اغلب اولین خط دفاعی در برابر گرانش است. یک ضربه ناگهانی به کف دست و یا فشار بیش از حد روی دست، باعث کشیدگی و رگ به رگ شدن بالقوه بافت‌های نرم می‌شود.

با این حال، دررفتگی مچ دست ممکن است در اثر فعالیت‌های خانه داری معمول ایجاد شود. دررفتگی مچ دست در هنگام خواب غیرمعمول نیست، زیرا دست شما ممکن است برای چند ساعت به صورت نامناسبی در زیر بدن شما قرار گیرد.

دررفتگی‌های مچ دست اغلب ناشی از حرکت ناگهانی، بیش از حد و یا تکراری دست است. پخت و پز، بلند کردن اجسام سنگین و انجام تمرینات نامناسب می‌تواند منجر به آسیب شود. گلف بازان باید به شدت مراقب باشند، زیرا یک چرخش دست نامناسب می‌تواند به سرعت منجر به درد و باعث بدتر شدن آسیب‌های موجود شود.

علائم دررفتگی مچ دست

دانستن اینکه چطور بگویید که مچ دست تان در رفته است، به درک جزیی از تمام نشانه‌های مرتبط با آن وابسته است. از فهرست زیر به عنوان تست مچ دست خودتان استفاده کنید تا ببینید آیا نشانه‌های دررفتگی مچ دست را دارید یا خیر.

• درد
• تورم
• گرفتگی موضعی
• کبودی
• احساس ترکیدن در زمان آسیب دیدگی

تشخیص دررفتگی مچ دست

تشخیص دررفتگی مچ دست با بررسی علائم و تحلیل وضعیت پزشکی بیمار انجام می‌شود. این کار ممکن است با تست‌های تصویربرداری از محل آسیب تکمیل شود.

پزشک تان علائم شما را بررسی خواهد کرد و از شما سوالاتی راجع به آسیب دیدن شما خواهد پرسید. او بررسی خواهد کرد که آیا آسیب‌های دیگری وجود دارد، به دنبال حساسیت در ناحیه مچ دست آسیب دیده می‌گردد، و همچنین تاریخچه پزشکی شما را بررسی خواهد کرد تا متوجه شود که آیا دچار آسیب‌های قبلی به مچ دست شده اید. تشخیص آسیب‌های متوسط مانند پارگی جزئی رباط ممکن است دشوار باشد، اما اگر به درستی درمان نشود، ممکن است باعث ناهنجاری‌های فیزیکی مزمن شود.

پزشک شما احتمالا آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس را برای تشخیص دررفتگی مچ دست سفارش می‌دهد. در برخی موارد ممکن است اسکن رزونانس مغناطیسی (MRI)، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا آرتروگرام دستور داده شود.

مچ دررفته به چه شکلی است؟

یادگیری چگونگی شناسایی مچ دست دررفته اغلب موضوعی مربوط به شناخت نشانه‌های بصری است. هیچ گونه تغییر شکل فیزیکی وجود نخواهد داشت، اما انتظار می‌رود کبودی و التهاب در ناحیه مشخص باشد.

مچ دررفته چگونه درمان می‌شود؟

فرایند بهبودی دررفتگی مچ دست باید با مراقبت فوری در محل آسیب، همراه با رژیم جامع تمرینات ملایم آغاز شود. دررفتگی‌های جدی تر ممکن است به درمان مچ دست با تجویز دارو از سوی پزشک نیاز داشته باشد. با ارزیابی شدت علائم خود شروع کنید تا بدانید که چه کاری باید برای مچ دست انجام دهید.

 استفاده از داروهای ضد التهابی

داروهای بدون نسخه می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. اطمینان حاصل کنید که تنها دوز توصیه شده را استفاده کنید و بعد از گذشت چند روز آن‌ها را کنار بگذارید تا بتوانید متوجه شوید که آیا نیاز به ادامه استفاده از آن برای رفع درد دارید یا خیر.

قرار دادن یخ و توجه به هرگونه بهبودی

دررفتگی‌های مچ دست در تمام سطوح به خوبی به درمان با سرما جواب می‌دهند، زیرا یخ باعث کاهش التهاب و بی حس کردن الیاف عصبی می‌شود که باعث ایجاد درد هستند. درمان با سرما (یخ یا بسته‌های ژل منجمد) مخصوصا برای دررفتگی‌های درجه 2 و 3 مچ دست مهم است زیرا تجمع التهاب بیشتر در اطراف محل آسیب را تحریک می‌کند. اعمال یخ به مچ دست بلافاصله بعد از آسیب به مدت 10 تا 15 دقیقه و هر یک تا دو ساعت یک بار باعث ایجاد تاثیر مثبتی پس از یک یا دو روز می‌شود که به شدت به کاهش شدت درد و ایجاد حرکت آسان تر می‌انجامد.

اسپلینت

اسپلینت دررفتگی مچ دست را می‌توان برای آسیب‌های جدی تر و زمان‌های بهبودی کمتر استفاده کرد. این روش ساده برای قرار دادن و برداشتن شامل یک پوشش دارای یک قطعه سخت از فلز یا پلاستیک می‌باشد تا حرکت را در طول روند بهبودی محدود کند.

بریس

استفاده از بریس باعث جلوگیری از آسیب بیشتر به مچ دست دررفته می‌شود، بهبودی شما را سرعت می‌بخشد و به سلامت دراز مدت مفاصل می‌انجامد.

بریس‌ها برای دررفتگی مچ دست، برخی از بهترین ویژگی‌های اسپلینت و گچ را ترکیب می‌کند. این بریس‌ها به اندازه کافی با دوام و مؤثر هستند تا شما را در طول فرایند بهبودی فعال نگه دارند، در حالی که پوشیدن و درآوردن آن‌ها راحت است. فقط مطمئن شوید که اندازه آن مناسب باشد، تا راحتی و احتمال بهبودی را به حداکثر رساند.

گچ گرفتن

گچ گرفتن مچ دست دررفته گزینه قوی تری برای زمان بازیابی بیشتر است. در حالی که زمان بیشتری برای اعمال و باز کردن می‌گیرند، دوام اندکی بیشتری دارند که ممکن است در موارد شدید لازم باشد.

ورزش‌های طب فیزیکی برای دررفتگی مچ دست

اگر پس از خواب یا فعالیت، علائم مشخص دررفتگی مچ دست را تجربه می‌کنید، یکی از بهترین درمان‌های خانگی برای دررفتگی مچ دست ورزش و کشش است. برای افزایش انعطاف پذیری و تحرک، این تمرینات کششی مچ دست را امتحان کنید.

خم کردن و باز کردن مچ دست

این تمرین با قرار دادن ساعد روی یک میز و انگشتان روی لبه میز انجام می‌شود. مچ دست را در جهت عقب و جلو خم کنید تا احساس کشش خفیف تا متوسطی را بدون درد داشته باشید. 10 بار تکرار کنید و مطمئن شوید که علائم بدتر نمی‌شوند.

چرخش ساعد

این تمرین با قرار دادن آرنج در کنار و خم کردن 90 درجه انجام می‌شود. تا زمانی که کشش خفیف تا ملایم بدون درد احساس شود، کف دست را به آرامی به پایین و بالا حرکت دهید. 10 بار تکرار کنید و اطمینان حاصل کنید که نشانه‌های دررفتگی مچ بدتر نشوند.

خم کردن کنار مچ دست

این تمرین برای دررفتگی مچ دست با قرار دادن ساعد روی میز و مچ دست و انگشتان روی لبه انجام می‌شود. تا جایی که کشش خفیف تا متوسطی بدون وجود درد احساس شود، مچ دست را به آرامی از سمتی به سمت دیگر خم کنید. 10 بار تکرار کنید تا اطمینان حاصل شود علائم بدتر نمی‌شود.

کشش بسط مچ دست

این تمرین برای مچ دست دررفته با نگه داشتن آرنج در یک موقعیت صاف و خم کردن مچ با استفاده از دست دیگر انجام می‌شود، تا زمانی که کشش خفیف تا متوسطی بدون درد احساس شود. این موقعیت را برای حدود 15 ثانیه نگه دارید. 4 بار تکرار کنید و مطمئن شوید که درد بدتر نشود.

کشش تا کننده مچ دست

این تمرین برای دررفتگی مچ دست با صاف نگه داشتن آرنج و حرکت مچ در جهت عقب با کمک دست دیگر انجام می‌شود تا کشش خفیف تا متوسطی بدون درد احساس شود. این موقعیت را برای حدود 15 ثانیه نگه دارید. 4 بار تکرار کنید و اطمینان حاصل نمایید که درد بیشتر نشود.

اگر درد مچ دست ادامه یابد، دیگر درمان‌های مکمل به شرح زیر نیز به شما کمک خواهد کرد.

• بی حرکت سازی مفصل
• اولتراسوند درمانی
• تحریک الکتریکی عصب
• ماساژ بافت نرم
• سوزش خشک
• بازگشت تدریجی به برنامه فعالیت

درمان جراحی

دررفتگی‌های شدید که در آن یک یا چند رباط کاملا پاره شده، احتمالا نیاز به ترمیم جراحی دارند. رباط (ها) باید مجددا به استخوان وصل شود تا عملکرد مناسب و ثبات مفصلی را بازیابی کند. پس از یک دوره بی حرکت سازی، توانبخشی آغاز می‌شود. درمان مچ دست تقویت و انعطاف پذیری را به مچ دست بازمی‌گرداند. در حالی که رباط ممکن است طی 6 تا 8 هفته بهبود یابد، بهبودی کامل ممکن است بسته به شدت، چند ماه ادامه یابد.

چه مدت طول می‌کشد تا دررفتگی مچ دست بهبود یابد؟

دررفتگی مچ دست چقدر طول می‌کشد؟ این نخستین سؤال بیماران پس از تشخیص است. بیشتر آسیب‌های مچ دست در دو تا سه روز برطرف می‌شود. دررفتگی‌های شدید که شامل پارگی رباط شده ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها طول بکشد.

دانستن چگونگی درمان دررفتگی مچ دست، موضوع مهمی برای درمان صحیح و مداوم است. در حالی که در این فرآیند نباید عجله شود، حرکت دادن ملایم مفصل به طور منظم به تسریع بهبودی کمک می‌کند. همچنین غذاهای ضد التهابی متعددی مانند پروتئین کم چرب، سبزیجات برگ پهن، زنجبیل و مواد غذایی با ویتامین C بالا ، که کمک کننده خواهد بود.

اگر درد دررفتگی مچ دست شما در طول زمان بدتر شود، در اسرع وقت با پزشک خود تم کنید. ممکن است دررفتگی شما اشتباه تشخیص داده شده باشد یا ممکن است درمان نادرست دریافت کرده باشید.